In mijn prille jeugd groeide ik op in het land van de zwarte thee, Ceylon, oftewel, SriLanka. De straten met kraampjes thee, thee bij de Singalese mensen thuis, thee bij ons thuis. En altijd met een wolkje, en soms zelfs meer, melk. En zo was thee niet meer weg te denken uit ons gezin, ook al vertrokken we weer terug naar Nederland.

De traditie leefde voort en ik kon en kan niet meer leven zonder thee. Op mijn achttiende bezocht ik met mijn vader een theefabriek in SriLanka. Langzaamaan groeide de fascinatie voor de thee zelf. Door veel lezen, praten met kenners, proberen en proeven en ook het volgen van een theetraining breidde mijn kennis steeds meer uit.

Als opleidingskundige geloof ik zeker in de spreuk “kennis is macht, maar kennis delen is kracht”. In dit geval kracht voor degene die thee drinkt. Thee heeft zoveel bijzondere (geneeskrachtige) eigenschappen die bijdragen aan een gezonder, evenwichtiger en dieper leven. En nog maar niet te spreken over de smaken, geschiedenis, cultuur, etc. En die kennis over thee deel ik maar wat graag.